Ένας μήνα μετά την αποχώρηση του Δημήτρη Γιαννούλη από τον ΠΑΟΚ για την Νόριτς, ο διεθνής αμυντικός μίλησε για όλους και για όλα στο PAOK TV.
Αναλυτικά όσα είπε:
Για το πως βίωσε τις στιγμές του αποχαιρετισμού με τους συμπαίκτες του στον ΠΑΟΚ:
“Η αλήθεια είναι ότι έχω φύγει και έρθει αρκετές φορές στον ΠΑΟΚ, αλλά όχι σε βαθμό που να το έχω συνηθίσει. Ήταν δύσκολα τα πράγματα. Πέρασα δύο χρόνια στην ομάδα, δέθηκα με πολλούς ανθρώπους, ήταν αρκετά δύσκολο να τους αποχαιρετήσω. Ήμουν γεμάτος συναισθήματα, ήθελα να φύγω όσο γίνεται πιο γρήγορα. Έβλεπα τους συμπαίκτες μου και στενοχωριόμουν. Ήταν κάτι πολύ δύσκολο, δεν περίμενα να είναι τόσο δύσκολο”.
Για το ποιος τον… ζόρισε περισσότερο:
“Με ζόρισε περισσότερο ο Μιχαηλίδης. Όταν τον χαιρέτησα, σχεδόν δάκρυσα και ζορίστηκα πολύ. Μετά τα πήγα όλα λίγο πιο γρήγορα για να αποφύγω τη φόρτιση”.
Για το τι θα του λείψει περισσότερο:
“Θα μου λείψουν τα αποδυτήρια. Έχω δεθεί με πολλά άτομα και κυρίως με τους συμπαίκτες μου, είχαμε πολύ καλό κλίμα με όλους. Με τους φυσιοθεραπευτές, με τον Πάμπλο Γκαρσία παρότι δεν τον έζησα πολύ, με όλους στην ομάδα”.
Για την πιο καλή στιγμή του στον ΠΑΟΚ:
“Η στιγμή του νταμπλ, όταν ανέβηκα στην εξέδρα για να το γιορτάσουμε. Μετά το τελετουργικό με το λεωφορείο, αξέχαστο. Όταν δεν έχω χρόνο, βλέπω ξανά τα βίντεο, πραγματικά ήταν αξέχαστες στιγμές”.
Για τον στόχο του:
“Πρώτα ο Θεός να ανέβουμε με την Νόριτς και από του χρόνου να είμαστε στην Πρέμιερ Λιγκ”.
Για τη στιγμή που θα ήθελε να ξεχάσει:
“Ο αποκλεισμός από την Κράσνονταρ. Όταν έχεις κάνει ένα καλό παιχνίδι στη Ρωσία, σε αδικεί το σκορ, χάνεις 2-1 και παίζεις την πρόκριση στην Τούμπα και δεν κατορθώνεις να κάνεις πράξη το όνειρο χιλιάδων οπαδών, το δικό σου, του προέδρου, η απογοήτευση ήταν μεγάλη. Τις επόμενες ημέρες μπορούσα να συνέλθω, έκανα αρκετές μέρες να κοιμηθώ, σκεφτόμουν όπως κάθε ποδοσφαιριστής τι θα μπορούσα να κάνω διαφορετικό στο παιχνίδι”.
Τι θα μπορούσε να κάνει καλύτερα:
“Δεν ξέρω τι, σε ότι έκανα έδινα πάντα το 100% εαυτού μου, ακόμα και στους δανεισμούς.. Δεν απογοητεύτηκα ποτέ, δεν το έβαλα κάτω και δικαιώθηκα σε κάποιο βαθμό. Ίσως θα μπορούσα να έχω περισσότερες απαιτήσεις από τον εαυτό μου όταν η απόδοση μου δεν ήταν αυτή που έπρεπε. Έκανα όμως και σωστά πράγματα, όπως η σκληρή δουλειά σε καθημερινή βάση και η καλή συνεργασία με όλους τους προπονητές μου”.
Για τους δανεισμούς του και αν σε κάποια φάση απογοητεύτηκε:
“Πολλές φορές απογοητεύτηκα, δεν θα πω ψέμματα. Δεν γίνεται να ανήκεις σε μια ομάδα, να πηγαίνεις συνέχεια δανεικός σε όλλες ομάδες και να είσαι πάντα χαρούμενος,. Δεν μπορείς να το κάνεις πάντα. Προσπαθείς να πείσεις εαυτό σου, αλλά δεν γίνεται πάντα. Υπήρχαν στιγμές που δεν ήξερα που βαδίζω. Δεν τα παράτησα ποτέ όμως, όλα αυτά που έκανα τα έκανα για μένα. Αν μπορούσα να δώσω μία συμβουλή στα παιδιά που είναι δανεικοί, θέλω να τους πω πως δεν τελειώνει το ποδόσφαιρο σε έναν δανεισμό ή σε έναν αποτυχημένο δανεισμό. Αν μέσα σου είσαι δυνατός, θα έρθει η δικαίωση. Μετά τον δανεισμό μου στην Κύπρο που δεν ήταν επιτυχημένος, ήρθε ο δανεισμός στον Ατρόμητο που ήταν απόλυτα πετυχημένος”.
Για το καλύτερο ματς του:
“Με την Μπενφίκα. Όχι τόσο στο πρώτο ημίχρονο, όσο στο δεύτερο. Ήταν από τα καλύτερα που έχω κάνει στην καριέρα μου”.
Για το πόσο άλλαξε στα χρόνια που άνηκε στον ΠΑΟΚ:
“Άλλαξα σε αρκετά πράγματα. Άλλαξα ποδοσφαιρικά σε μεγάλο βαθμό, άρχισα να κάνω πράγματα στο γήπεδο που δεν είχα το θάρρος να κάνω και γενικά όταν επέστρεψα στον ΠΑΟΚ πριν από 2 χρόνια ήμουν διαφορετικός. Άλλαξα και σαν άνθρωπος, όταν έχεις να συναναστρέφεσαι με τόσους πολλούς ανθρώπους, μαθαίνεις πολλά, παίρνεις πολλά καλά και κακά. Είχα ξεκάθαρο στόχο να επιστρέψω που άνηκα και να κάνω τη διαφορά, το έκανα και είμαι πολύ χαρούμενος”.
Για το ποια ήταν τα όνειρά του όταν τον απέκτησε ο ΠΑΟΚ:
“Όλοι έχουμε κάποια όνειρα. Το δικό μου ήταν να παίξω στην πρώτη ομάδα, έμοιαζε μακρινό εκείνη την εποχή. Πέρασαν πολλά χρόνια και χρόνια δύσκολα. Δεν περίμενα να φτάσει η στιγμή που θα έρθει η στιγμή να είναι κοντά να παίξω στο καλύτερο ποδόσφαιρο στον κόσμο. Είναι καλό να κάνουμε όνειρα και να τα κυνηγάμε”.
Για την αλλαγή θέσης του:
“Ίσως ήταν το πιο κομβικό σημείο στην καριέρα μου. Όταν πήγα στη Βέροια από τον Πιερικό, ο κύριος Γεωργιάδης κάτι είδε σε μένα και μου άλλαξε θέση. Τον ευχαριστώ ακόμα και τώρα γι΄ αυτό, ίσως να μην έφτανα εδώ που έχω φτάσει αν δεν άλλαζα θέση”.
Για τις ικανότητές του ως DJ και ποιος μπορεί να τον αντικαταστήσει:
“Έχει φύγει και ο Λημνιός που βοηθούσε πολύ. Ο Ελ Καντουρί έχει δείξει καλά στοιχεία αλλά δεν είναι κοντά στα δικά μας γούστα. Αν πρέπει να διαλέξω έναν Έλληνα, θα πω τον Λάμπρου. Είναι λίγο… λάιτ στις επιλογές του αλλά μπορεί να κάνει τη δουλειά”.
Για τον επόμενο που μπορεί να ακολουθήσει τον δρόμο του:
“Αν δεν ανέφερα πρώτα τον Χρήστο Τζόλη, θα ήμουν ανόητος. Υπάρχει ο Μιχαηλίδης, υπάρχει και ο Κούτσιας, όπως και ο Περέιρα που πιστεύω θα βοηθήσει πολύ την ομάδα, υπάρχει φυσικά ο Τσιγγάρας όπως και ο Κωνσταντέλιας”.
Για το πιο συγκινητικό μήνυμα που έλαβε μετά την αποχώρησή του:
“Και πάλι θα πω τον Μιχαηλίδη. Με συγκίνησε και αφού έφυγα από την Τούμπα εκείνη την ημέρα”.
Ο πρώτος που πήρε τηλέφωνο:
“Τον αδερφό μου και τη αδερφή μου, χάρηκαν πολύ. Ειδικά ο αδερφός μου, που μπορεί να αντιλαμβάνεται καλύτερα το ποδόσφαιρο, πετούσε στα σύννεφα”.
Για το αν μίλησε με τον Τσούμπα Άκπομ:
“Ναι μίλησα, ήταν και αυτός χαρούμενος αν και οι πόλεις μας είναι μακριά. Μου είπε πως θα λατρέψω τον τρόπο με τον οποίο παίζει η ομάδα μου και τον τρόπο που παίζεται το ποδόσφαιρο στην Αγγλία”.
Για το αν το δυσκολεύεται με την… οδήγηση στην Αγγλία:
“Δεν είναι και πολύ εύκολο, χρειάζονται λίγες ημέρες για να το βρω. Πάω σιγά-σιγά στην αρχή, πιστεύω θα τα καταφέρω”.
