Ορμώμενη των εκδηλώσεων για τον επετειακό εορτασμό της 25ης Μαρτίου, θυμήθηκα ένα ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη με τίτλο “Όμορφη και παράξενη πατρίδα”. Ο πρώτος στίχος του ποιήματος είναι και ο τίτλος του:
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
Η αντιφατική Ελλάδα του Ελύτη, αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Ο θαυμασμός ξεχειλίζει ανεξέλεγκτα. Αποτυπώνεται η αίσθηση της μοναδικότητας, την οποία νιώθει ο ποιητής στον δεύτερο στίχο:
/ ω σαν αυτή που μου `λαχε δεν είδα
Η απαράμιλλη ομορφιά της χώρας μας, την οποία έχουμε την ευλογία να απολαμβάνουμε ελεύθεροι, είναι αποτέλεσμα της επανάστασης του 1821. Ήταν μία κοινωνική, εθνική και πολιτική εξέγερση. Ανοίχτηκε ο δρόμος για τη δημιουργία άλλων ανεξάρτητων κρατών στα Βαλκάνια. Από τη Μολδοβλαχία με αρχηγό τον Αλέξανδρο Υψηλάντη μέχρι και την Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου, δημιουργήθηκαν επαναστατικές εστίες. Με την υποστήριξη της Ρωσίας, της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, η σύσταση του νέου Ελληνικού κράτους περιλάμβανε την Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα και τα νησιά των Κυκλάδων.
Στο ποίημα του Ελύτη, η Ελλάδα παρουσιάζεται ως μία χώρα που κατορθώνει να κάνει το αδύνατο δυνατό.
Στήνει στη γη καράβι κήπο στα νερά.
Οι λέξεις που χρησιμοποιεί ο ποιητής, μας μεταφέρουν σε εικόνες της πατρίδας μας. Τα λιμάνια, οι ακτές και τα καράβια είναι χαρακτηριστική εικόνα της Ελλάδας. Οι γεμάτοι αντιθέσεις στίχοι, δείχνουν την ιδιομορφία της. Η Ελλάδα του σήμερα και η Ελλάδα του τότε, έχει παραμείνει ίδια σε ό,τι αφορά τις αξίες. Ίσως, είναι μία αφορμή ο επετειακός εορτασμός, να ενθαρρύνουμε τους απανταχού Έλληνες και να ενισχύσουμε την αυτοπεποίθησή μας. Οι δύσκολοι καιροί που διανύουμε, μπορούν εύκολα να παραλληλιστούν με τα χρόνια κάτω από τον Οθωμανικό ζυγό, τα χρόνια της αιχμαλωσίας. Σαφέστατα, οι πολιτικοοικονομικές συνθήκες είναι διαφορετικές, αλλά η δομή της κοινωνίας, το ήθος και το πάθος του Έλληνα είναι το ίδιο.
Ο Έλληνας επιθυμεί να αισθάνεται ξεχωριστός από κάθε άλλο λαό. Η αίσθηση ανωτερότητας, πηγάζει από τη δεινή ικανότητα των προγόνων του, να μεταμορφώσουν τον κόσμο. Η έννοια της δημοκρατίας, του έθνους, των ιδανικών είναι ταυτόσημη με την Ελλάδα. Μεταλαμπαδεύουμε μέχρι και σήμερα τις αξίες και τα ολυμπιακά ιδεώδη. Η εν λόγω ένοπλη εξέγερση, δείχνει τον δρόμο της απελευθέρωσης σε κάθε αιχμάλωτο από τον εκάστοτε δυνάστη του. Ο Ελληνισμός αντιμάχεται τα ίδια ζητήματα τότε και τώρα, τη ζήτημα ζωής και θανάτου, μεταμορφωμένο σε ζήτημα επιβίωσης σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης και πανδημίας. Το λιγότερο που οφείλουμε να κάνουμε είναι να αποδώσουμε φόρο τιμής με εκδηλώσεις σεβασμού στους Ήρωες του Αγώνα Ανεξαρτησίας.
Βάγια Μούτλια
