Next station Αυλώνα. Επόμενος σταθμός Βόλος. Στάση! Κορυδαλλός. Φτου κι από την αρχή; Όχι, φυσικά (προς το παρόν). Από την απομόνωση, στα κανονικά κελιά και μετέπειτα σε αγροτικές φυλακές. Παρ όλα αυτά, αιτήματα και απεργίες πείνας. Σαν μικρό σκανδαλιάρικο παιδί που αν δεν “γίνει το δικό του”, πεισμώνει. Ο περί ου ο λόγος είναι ισοβίτης (ονόματι Δημήτρης Κουφοντίνας), η απεργία πείνας του οποίου, θέτει πλέον τη ζωή του σε σοβαρό κίνδυνο.
Συμμετοχή σε 11 δολοφονίες. Μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης. Βομβιστικές επιθέσεις. Μια υπενθύμιση των γεγονότων του παρελθόντος, για να μην ξεχνιόμαστε. Ο αιτούμενος τον Αύγουστο του 2015, ζήτησε να μην μεταφερθεί στις φυλακές Κορυδαλλού, διότι τις χαρακτήρισε “διεφθαρμένες”. Ξεκίνησε απεργία πείνας τότε, διότι, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε
μετάγομαι αιφνιδιαστικά στον Κορυδαλλό, σε έναν χώρο όπου βρίσκονται διεφθαρμένοι πολιτικοί, αστυνομικοί, δικαστικοί κ.α. με τους οποίους είναι αδύνατο φυσικά να συνυπάρξω
Εντέλει, μεταφέρθηκε στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού. Μετά από 5,5 χρόνια, “εξαναγκάζει” την Πολιτεία και την παρούσα Κυβέρνηση να αποδεχτεί το αίτημά του για μεταγωγή στις φυλακές Κορυδαλλού, στην πτέρυγα που τον “φιλοξενούσε”, πριν τις αγροτικές φυλακές του Βόλου. Βαράει ο Κουφοντίνας τον ζουρνά; Ε, οι υπόλοιποι θα χορέψουν.
Οι επιπτώσεις, αν τελικώς το αίτημα του δεν απορριφθεί, δεινές. Σε ένα κράτος Δικαίου, σε μία δημοκρατική πολιτεία, τι θα γινόταν αν, έστω ένας ακόμη κρατούμενος μιμούνταν τον γνωστό τρομοκράτη; Ποιες οι συνέπειες αν αποδεχόμασταν και το υποθετικό εκείνο αίτημα; Πιθανώς, θα πυροδοτούσε μια σειρά από αλυσιδωτές αντιδράσεις κρατουμένων, αναρχικών, αντεξουσιαστών και των λοιπών συγγενών. Διόλου απίθανο και το ενδεχόμενο να στοιχειοθετεί η επώαση μιας νέας ομάδας τρομοκρατών. Σε μία κοινωνία, οι νόμοι της οποίας δεν τηρούνται (πάντοτε) αυστηρά, οι αξίες μέρα με τη μέρα θα διαβρώνονται.
Από εκεί που μονοπωλούσε το ενδιαφέρον μας η πανδημία, κατόπιν ένας παιδεραστής, τώρα μας απασχολεί (;) ένας παραβάτης του νόμου. Τα τρία κακά της μοίρα μας. Εκεί που επικρατεί ανομία, επικρατεί και ανασφάλεια. Αν εμβαθύνουμε και ανακαλύψουμε νέα “παραθυράκια” στους νόμους, φοβάμαι ότι θα πέσουμε στον υπό-νομο. Υποταγή στον ανυπότακτο; Κανένα αίσθημα δικαίου.
Πήρε τον κακό το δρόμο
και την εύκολη ζωή…. στο κελί 33.. στον Κορυδαλλό.
Βάγια Μούτλια