Η Ιστορία του Άντριου Γουάτσον: Ο Πρώτος Μαύρος Παίκτης που Άλλαξε το Ποδόσφαιρο

 Σήμερα συμπληρώνονται 144 χρόνια από την ημέρα που ο Άντριου Γουάτσον, γεννημένος στη Γουιάνα από πατέρα Σκωτσέζο και μητέρα από τη Γουιάνα, έγινε ο πρώτος μαύρος παίκτης που αγωνίστηκε σε διεθνές επίπεδο γράφοντας ιστορία. «Κρυμμένο στη νότια πλευρά της Γλασκόβης, μόλις μερικά μίλια από το Χάμπντεν Παρκ, βρίσκεται ένα σοκάκι με γκράφιτι, με τοιχογραφίες δύο μαύρων ποδοσφαιριστών. Ένας από αυτούς, ο Πελέ, είναι ο πιο διάσημος παίκτης στην ιστορία. Ο άλλος είναι μια άγνωστη και ξεχασμένη μορφή, ακόμη και στην πατρίδα του, τη Σκωτία. Ωστόσο, όσον αφορά την ιστορική σημασία, ο Άντριου Γουάτσον βρίσκεται ανάμεσα στους γίγαντες του ποδοσφαίρου»  σημείωσε στην ιστοσελίδα της χαρακτηριστικά η FIFA, αναφερόμενη στον Γουάτσον και πρόσθεσε: «Η θέση του στα χρονικά του αθλήματος ήταν σίγουρη, όταν έγινε ο πρώτος μαύρος που αγωνίστηκε σε διεθνές επίπεδο. Και ο Γουάτσον δεν έπαιξε απλά. Ορίστηκε αρχηγός και οδήγησε τη Σκωτία σε μια νίκη με 6-1 στο Λονδίνο που, μέχρι σήμερα, κατατάσσεται ως η βαρύτερη ήττα της Αγγλίας.» Ο ιστορικός Λιου Γουόκερ, ο οποίος έχει γράψει μια νέα βιογραφία του Γουάτσονα αναφέρει ότι  «Θα έπρεπε να είναι πολύ πιο γνωστός από ότι είναι». Και συνέχισε: «Δεν είναι μόνο ότι ήταν ο πρώτος μαύρος διεθνής και ο πρώτος μαύρος παίκτης αρχηγός στην εθνική του, αν και αυτά τα γεγονότα έχουν τεράστια ιστορική σημασία από μόνα τους. Ήταν επίσης ο πρώτος μαύρος που κέρδισε μία μεγάλη διοργάνωση και ο πρώτος μαύρος που έπαιξε, αλλά και ήταν επόπτης (δύο φορές) στο αγγλικό Κύπελλο FA. Ήταν επίσης ο πρώτος μαύρος που  εργάστηκε ως προπονητής ποδοσφαίρου και κέρδισε τεράστιο σεβασμό σε όλους αυτούς τους ρόλους», πρόσθεσε ο Λιου Γουόκερ, ο οποίος ήταν μάλιστα  εκείνος που ξεκίνησε εκστρατεία, προκειμένου να συγκεντρωθούν κεφάλαια για την ανέγερση μνημείου. «Ο ρατσισμός και οι ρατσιστικές απόψεις ήταν πολύ συχνές στη Βρετανία εκείνη την εποχή. Αλλά ο Γουάτσον φαίνεται να νίκησε και το κατάφερε με το να είναι πολύ, πολύ καλός σε αυτό που έκανε. Ήταν το πρώτο σωστό παράδειγμα της διαφορετικότητας στον αθλητισμό. Η αρχή του δεν έχει σημασία τι χρώμα είσαι, αλλά πόσο καλός είσαι», πρόσθεσε.