Θέλω να επισημάνω ότι είμαι ο τελευταίος που θα κρίνει τον τρόπο που κάποιος βιώνει τη θλίψη. Ωστόσο, η εικόνα της χαροκαμένης μάνας που προσπαθεί να παρουσιάσει η κατηγορούμενη, απέχει πολύ από την πραγματική εικόνα. Η κατηγορούμενη δεν ένιωθε θλίψη. Το μοναδικό που αισθανόταν ήταν το άγχος για την αιτία θανάτου που θα καταγραφόταν από την ιατροδικαστή. Την απασχολούσε μόνο αν θα αποκαλυφθεί η εγκληματική πράξη σε βάρος της Μαλένας.Στο πλαίσιο της δίκης για τη θλίψη της οικογένειας Δασκαλάκη μετά τον θάνατο της Μαλένας, η εισαγγελέας Έδρας οικοδομεί την πρότασή της για τη Ρούλα Πισπιρίγκου. Η κατηγορούμενη ακούει την εισαγγελική κρίση που την κατηγορεί ότι αφαίρεσε με ασφυκτικό τρόπο τη ζωή των δύο κοριτσιών της, Μαλένας και Ίριδας.Καταδικασμένη σε ισόβια για τη δολοφονία της πρωτότοκης κόρης της, η Ρούλα Πισπιρίγκου παρακολουθεί την εισαγγελική εκτίμηση για το δεύτερο κατηγορητήριο που την αποδίδει τους θανάτους των δύο κοριτσιών της.Σε μια ατμόσφαιρα απουσίας και αγωνίας, η εισαγγελέας αναπτύσσει το σκεπτικό της για τη “μητέρα από την Πάτρα”.Η Ρούλα Πισπιρίγκου αρνείται τις κατηγορίες και δηλώνει ότι είναι αθώα, υποστηρίζοντας ότι δεν είναι δολοφόνος.Η εισαγγελέας ξεκινώντας από τον πρώτο θάνατο της Μαλένας, υπογραμμίζει ότι η κατηγορούμενη δεν ένιωθε θλίψη, αλλά ανησυχούσε για την αιτία θανάτου.Με αναλυτικό τρόπο, η εισαγγελέας εξηγεί τα γεγονότα που οδήγησαν στους θανάτους των κοριτσιών και αναλύει τις ιατροδικαστικές εκθέσεις.Η αγόρευση συνεχίζεται με εστίαση στη Μαλένα, ενώ στη συνέχεια θα αναλυθεί ο θάνατος της Ίριδας.