Η κατηγορούμενη Ρούλα Πισπιρίγκου αντιμετωπίζει με δυσφορία τις πολλές ερωτήσεις από την Έδρα σχετικά με τη σχέση της με τον πατέρα των παιδιών της, Μάνο Δασκαλάκη. Απολογούμενη για έβδομη μέρα ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου για τον θάνατο της Μαλένας και της Ίριδας, εκφράζει αναστάτωση για τον χαρακτηρισμό της ως δολοφόνου.
Σε μια συγκλονιστική κατάθεση, ερωτάται αν είναι εκεί για τον Δασκαλάκη ή για την ασφυξία, αν αποτελεί δολοφόνο ή όχι. Αναρωτιέται για την ποιότητα της μητρότητάς της και αναφέρει ότι ο πρώην σύζυγός της είναι νάρκισσος, περιγράφοντας τον γάμο τους ως τοξικό.
Στη συνέχεια, αναφέρεται στην περίοδο μετά το θάνατο της Μαλένας, εξηγώντας ότι η κατρακύλα ξεκίνησε μετά τη σχέση που είχε. Ανακαλύπτει τον χαμό της οικογένειάς της και απορεί για τη συνωμοσία που την περιβάλλει.
Η Ρούλα Πισπιρίγκου επιστρέφει στην αντιμετώπιση που είχε από τα Μέσα Ενημέρωσης και την τοπική κοινωνία της Πάτρας, αναφέροντας την αδυναμία της να αντιμετωπίσει την κατάσταση μετά τον χαμό του παιδιού της. Αποκαλύπτει την αγανάκτησή της για τη δημοσιογραφική έρευνα που την εκθέτει χωρίς λόγο.
Καταγγέλλει την πίεση που δέχεται από διάφορα μέρη και αναφέρει ότι έχει κινηθεί νομικά κατά δημοσιογράφων. Αντιμετωπίζει τις ανακρίβειες με αναβολικότητα και αναζητά δικαιοσύνη σε ένα πλαίσιο που φαίνεται να έχει στηθεί εναντίον της.