Θα έπρεπε να είναι απόλυτα ξεκάθαρο για όλες τις γυναίκες πως η επιστροφή των ελγίνειων μαρμάρων αποτελεί τεράστια μορφή καταπίεσης τους, αλλά δυστυχώς δεν είναι.
Για εκατομμύρια χρόνια η πατριαρχία προβάλλει το γυναικείο σώμα ως ένα αντικείμενο απόλαυσης των ανδρών κυρίως με αγάλματα. Γυμνά σώματα θηλυκοτήτων όπως η Αφροδίτη και η/το Αχιλλέας ικανοποιούν χωρίς την συναίνεση τους τα πεινασμένα βλέμματα δισεκατομμυρίων ανδρών. Θα μπορούσε κάποια να πει πως η γλυπτική των ανδρών στην αρχαιότητα ήταν η πρώτη μορφή revenge porn στην ιστορία. Φανταστείτε να έχετε πεθάνει και τα κορμιά σας να εκτίθενται σε μουσεία, γκαλερί και «μνημεία», που φτιάχτηκαν προς τέρψη της τοξικής αρρενωπότητας, χωρίς την συναίνεση σας. Ο χειρότερος εφιάλτης των γυναικών. Και το βλέπουμε συνεχώς δίπλα μας. Σύμφωνα με έρευνες μόνο το 58% των επισκεπτών μουσείων είναι γυναίκες.
Συζητούσα στο onlyfans με μια απελευθερωμένη κοπέλα την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, την μεγαλύτερη παγκόσμια εορτή, η οποία μου είπε χαρακτηριστικά: «δεν έχω πάει ποτέ σε μουσείο»! Ταυτόχρονα στην Τασμανία οι γυναίκες εξαναγκάστηκαν να απαγορέψουν την είσοδο των ανδρών σε συγκεκριμένη πτέρυγα του μουσείου για την ασφάλεια τους. Η γυναικεία αντιπροσώπευση στην τέχνη είναι τόσο μικρή στην χώρα μας που το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης εξαναγκάστηκε να προβάλλει στους χώρους του αποκλειστικά έργα γυναικών. Και παρόλα αυτά και ενώ στην Ιταλία οι αδερφές μας αγωνίζονται για να κρύψουν την γύμνια ενός μισογυνικού αγάλματος γυναίκας, στην χώρα μας η βία αυτή παραμένει αόρατη. Μια χώρα που δεν μας επιτρέπει καν να είμαστε περήφανες τσούλες.
Τα Ασελγίνεια μάρμαρα δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα παρά την αιώνια καταπίεση των γυναικών και παραμένουν τώρα, όπως και τότε, ένα προσκύνημα του ανδρικού βλέμματος στην κουλτούρα βιασμού που έχει τόσο βάναυσα επιβάλλει η πατριαρχία στο γυναικείο φύλο.