Μουδιασμένοι και τρομοκρατημένοι οι πάντες, παρακολουθούμε όλες τις εξελίξεις για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Γ. Καραϊβάζ. Μετά τα σκάνδαλα παιδεραστίας, την παθολογική ζήλια του δολοφόνου στη Μακρινίτσα, την αναίτια και παράλογη δολοφονία του 39χρονου υπαλλήλου σε κατάστημα κινητής τηλεφωνίας στην Κυπαρισσία, η εκτέλεση του γνωστού δημοσιογράφου ήταν κεραυνός εν αιθρία.
Στη δημοκρατική Ελλάδα του 21ου αιώνα, η δεύτερη σε σειρά δολοφονία δημοσιογράφου, αποτελεί μελανό σημείο για την εν ενεργεία Κυβέρνηση και τη χώρα μας. Τα προαναφερθέντα ακραία περιστατικά ωμής βίας συνταράζουν την ελληνική κοινωνία άνευ προηγουμένου.
Το ζωώδες ένστικτο των εκτελεστών υπερίσχυσε της λογικής. Τα πραγματικά θύματα είμαστε όλοι εμείς, συμπεριλαμβανομένων των αποθανόντων, οι οποίοι επιβιώνουμε σε μία κοινωνία που εν τέλει δεν μας παρέχει καμία προστασία. Πολλοί θα ενστερνιστούν την άποψη, ότι ο εγκλεισμός μας, λόγω πανδημίας, είναι ο κύριος αιτιολογικός παράγοντας για τις παράλογες και ανεξέλεγκτες αυτές συμπεριφορές των δραστών. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, αυτή είναι η πρόφαση.
Το οργανωμένο έγκλημα ή αλλιώς η “greek mafia” προϋπήρχε στην Ελλάδα και πριν την ειδεχθή δολοφονία του δημοσιογράφου. Πραγματικά, είναι απορίας άξιο, αν τελικά οι αστυνομικές αρχές προστατεύουν εμάς ή τους ίδιους τους υπαλλήλους τους. Οι τελευταίοι, έρμαιο, για πολλοστή φορά των παθών και των ενστίκτων τους. Η δίψα τους για χρήμα και δόξα, τους παρακινεί στο να παρανομούν. Αυτό έχει ως συνέπεια, να εγείρονται ερωτήματα άλλου είδους. Άτομα σε εξέχουσα θέση, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, αξιωματικοί και λοιποί συγγενείς, “λαδώνονται” για να μην μιλήσουν, για να προστατέψουν τα χέρια που τους “ταΐζουν” ; Και μην βιαστείς να απαντήσεις, αγαπητέ αναγνώστη. Κι εσύ, θα το έκανες αν ήσουν στη θέση τους. Ή τουλάχιστον θα το είχες σκεφτεί μία φορά στη ζωή σου. Τώρα θα απαντήσεις εκ του ασφαλούς.
Ευνομία δεν υπήρχε ούτε θα υπάρχει σε καμία χώρα. Όπως λέει και ο σοφός λαός:
ΝΟΜΟΥ ΦΟΒΟΣ, ΑΦΟΒΙΑ ΜΕΓΑΛΗ
Βάγια Μούτλια
